
zaterdag, februari 16, 2008
Interview met World Press Photo-winnaar Tim Hetherington
De Engelstalige afdeling van Der Spiegel heeft een interview met Tim Hetherington, winnaar van de World Press Photo of the Year, geplaatst op de website.
Hetherington vindt niets zo fijn als embedded te zijn.
Lees The Trauma of a Forgotten War.
Hetherington vindt niets zo fijn als embedded te zijn.
Lees The Trauma of a Forgotten War.
Larry Towell - The World From My Front Porch
Vandaag opent in het George Eastman House in Rochester N.Y. de tentoonstelling The World From My Front Porch van de Canadese Magnum-fotograaf Larry Towell (vooral bekend van zijn foto's van Mennonieten in Noord- en Midden-Amerika). Naar aanleiding van deze expositie verschijnt een gelijknamig boek.
In celebration of three decades of photojournalism, George Eastman House presents a multi-media retrospective exhibition of work by the photographer Larry Towell, featuring photographs, writings, and audio recordings of original spoken words and music performances. Through an intimate perspective, Towell has captured scenes from the many political and geographical conflicts of the last thirty years. The World from My Front Porch is an exhibition that seeks to address the impact of social unrest on cultural identity.
While traveling to Central America and the Middle East, Towell documented what he calls "a crisis of landlessness... a phenomenon caused by the agro-export economy, globalization, free trade, and national building without respect for indigenous populations."
The World from My Front Porch will include photographs taken from Towell's entire porfolio including images of Mennonite migrant workers of Mexico, the Palestinian/Israeli conflict, victims of Hurricane Katrina, and many other areas in social crisis. Images will also be used from a rare personal reportage of his own family in rural Ontario, Canada.
Towell's work has been published in books and major magazines such as LIFE, GEO, Stern, Elle, Esquire, Rolling Stone and The New York Times. He is the author of 10 books chronicalling his travels.
Exhibition Party: Saturday, February 16, 5:30 to 8 p.m.
Celebrate in style at our wine and cheese reception featuring refreshments, live music, and viewing of the Museum's new exhibitions, Larry Towell: The World From My Front Porch and Black in America: Eli Reed. FREE to members based on membership level. Non-members may attend for $15. Don't miss out! Make your reservations early at (585) 271-3361 ext. 434.
Lees ook een artikel over Towell in The Sarnia Observer.
In celebration of three decades of photojournalism, George Eastman House presents a multi-media retrospective exhibition of work by the photographer Larry Towell, featuring photographs, writings, and audio recordings of original spoken words and music performances. Through an intimate perspective, Towell has captured scenes from the many political and geographical conflicts of the last thirty years. The World from My Front Porch is an exhibition that seeks to address the impact of social unrest on cultural identity.
While traveling to Central America and the Middle East, Towell documented what he calls "a crisis of landlessness... a phenomenon caused by the agro-export economy, globalization, free trade, and national building without respect for indigenous populations."
The World from My Front Porch will include photographs taken from Towell's entire porfolio including images of Mennonite migrant workers of Mexico, the Palestinian/Israeli conflict, victims of Hurricane Katrina, and many other areas in social crisis. Images will also be used from a rare personal reportage of his own family in rural Ontario, Canada.
Towell's work has been published in books and major magazines such as LIFE, GEO, Stern, Elle, Esquire, Rolling Stone and The New York Times. He is the author of 10 books chronicalling his travels.
Exhibition Party: Saturday, February 16, 5:30 to 8 p.m.
Celebrate in style at our wine and cheese reception featuring refreshments, live music, and viewing of the Museum's new exhibitions, Larry Towell: The World From My Front Porch and Black in America: Eli Reed. FREE to members based on membership level. Non-members may attend for $15. Don't miss out! Make your reservations early at (585) 271-3361 ext. 434.
Lees ook een artikel over Towell in The Sarnia Observer.
vrijdag, februari 15, 2008
Winnaar 'De Film Van Mijn Leven' is bekend
Net als vorig seizoen organiseerde Canvas ook nu weer een fotowedstrijd rond het programma 'De Film Van Mijn Leven'. Er waren 8 thema’s, gelinkt aan de uitzendingen van 'De Film Van Mijn Leven', waaruit de deelnemers konden kiezen. Ruim 400 fotografen stuurden foto’s binnen.
In totaal méér dan 3000 inzendingen, gespreid over de 8 thema’s: Dromen, Geloof, Gevangen, Ouders & Kinderen, Kind & Ziekenhuis, Seksualiteit, Alleen op de wereld, Onrecht.
De jury, bestaande uit fotografe en presentatrice Lieve Blancquaert, Canvas-netmanager Jan Stevens en fotograaf Stephan Vanfleteren, baande zich een weg door deze digitale massa en selecteerde uiteindelijk 8 finalisten (1 per thema) én 1 hoofdwinnaar.
En de winnaar is:
DROMEN: Jimmy Kets, “Blond hair” (hoofdwinnaar)
GELOOF: Stijn Coppens, “The crypt”
GEVANGEN: Iwert Bernakiewicz, “Emprisonné”
OUDERS & KINDEREN: Bob de Merlier, “Buikje”
KIND & ZIEKENHUIS: Karl Deckers, “Familiebezoek”
SEKSUALITEIT: Inge Grossen, “Zelfportret”
ALLEEN OP DE WERELD: Artur Eranosian, “Alleen op de wereld”
ONRECHT: Karolien Bollen, “Zonder titel”
Deze acht finalisten winnen een workshop bij Lieve Blancquaert; de hoofdwinnaar mag bovendien met flybmi.com naar het Engelse Bradford, waar zich het National Media Museum bevindt, een must voor fans van fotografie, film, televisie en de nieuwe media.
In totaal méér dan 3000 inzendingen, gespreid over de 8 thema’s: Dromen, Geloof, Gevangen, Ouders & Kinderen, Kind & Ziekenhuis, Seksualiteit, Alleen op de wereld, Onrecht.
De jury, bestaande uit fotografe en presentatrice Lieve Blancquaert, Canvas-netmanager Jan Stevens en fotograaf Stephan Vanfleteren, baande zich een weg door deze digitale massa en selecteerde uiteindelijk 8 finalisten (1 per thema) én 1 hoofdwinnaar.
En de winnaar is:
DROMEN: Jimmy Kets, “Blond hair” (hoofdwinnaar)
GELOOF: Stijn Coppens, “The crypt”
GEVANGEN: Iwert Bernakiewicz, “Emprisonné”
OUDERS & KINDEREN: Bob de Merlier, “Buikje”
KIND & ZIEKENHUIS: Karl Deckers, “Familiebezoek”
SEKSUALITEIT: Inge Grossen, “Zelfportret”
ALLEEN OP DE WERELD: Artur Eranosian, “Alleen op de wereld”
ONRECHT: Karolien Bollen, “Zonder titel”
Deze acht finalisten winnen een workshop bij Lieve Blancquaert; de hoofdwinnaar mag bovendien met flybmi.com naar het Engelse Bradford, waar zich het National Media Museum bevindt, een must voor fans van fotografie, film, televisie en de nieuwe media.
Spencer Platt - Fear and Displacement
Op de website van Artsen Zonder Grenzen is een fotoserie te zien die Spencer Platt (vorig jaar de winnaar van World Press Photo) maakte in de Centraal Afrikaanse Republiek.
Bekijk Through The Lens: Central African Republic - Fear And Displacement.
Bekijk Through The Lens: Central African Republic - Fear And Displacement.
Jan Grarup - A Genocide In Slow Motion
De New York Times heeft een reportage geplaatst die de Deense fotojournalist Jan Grarup maakte in Tsjaad. De foto's worden begeleid door commentaar van Grarup zelf.
Bekijk A Genocide In Slow Motion.
Bekijk A Genocide In Slow Motion.
Canon klungelt met nieuwste camera's
Canon heeft opnieuw problemen met zijn nieuwste en duurste modellen digitale spiegelreflexcamera's. Ditmaal gaat het om de EOS 1Ds Mark III. Fotografen hebben erover geklaagd dat lijnen die in de zoeker verticaal lijken, in het uiteindelijke beeld een graad naar links blijken te leunen. De fout zou te wijten zijn aan het verkeerd uitlijnen van de sensor met de zoeker.
Ook is Canon nog bezig te werken aan een oplossing voor de autofocusproblemen van de EOS 1D Mark III camera. Al sinds november zijn er klachten over het slecht werken van de autofocustracking van deze camera. Het probleem zou veroorzaakt worden door het weerspiegelen van licht via de sub-mirror op de sensor.
Er moeten aanpassingen worden gepleegd aan zowel de software als de hardware van de camera, maar die oplossing is nog niet beschikbaar.
Ook is Canon nog bezig te werken aan een oplossing voor de autofocusproblemen van de EOS 1D Mark III camera. Al sinds november zijn er klachten over het slecht werken van de autofocustracking van deze camera. Het probleem zou veroorzaakt worden door het weerspiegelen van licht via de sub-mirror op de sensor.
Er moeten aanpassingen worden gepleegd aan zowel de software als de hardware van de camera, maar die oplossing is nog niet beschikbaar.
donderdag, februari 14, 2008
VII seminar in New York 16-18 mei

Irakezen blij met nachtelijke invallen?
Ondanks de discussie over de onwenselijkheid van het gebruik van legerfotografie gaat de Volkskrant gaat gewoon door met het plaatsen van foto's met een dubieus journalistiek gehalte. Op pagina 4 vandaag een foto van een Amerikaanse straaljager die een Russische langeafstands-bommenwerper schaduwt boven de Stille Oceaan. De foto is "released by the U.S. Navy".

En op pagina 5 een foto van "Dolle pret na een nachtelijke inval in Bagdad." Na een Amerikaanse inval in zijn huis maakt een Irakees midden in de nacht grapjes met één van de soldaten. De foto werd op 11 februari gemaakt door embedded AP-fotografe Anja Niedringhaus. Van dezelfde militaire actie heeft Niedringhaus ook foto's gemaakt waarop het ongemak en de angst afstraalt van de gezichten van vrouwen en kinderen. (zie onder). Maar de Volkskrant kiest tegenwoordig liever voor "positief nieuws". Een inval door zwaarbewapende mariniers is fijn! Dat u het maar even weet.



foto's Anja Niedringhaus

En op pagina 5 een foto van "Dolle pret na een nachtelijke inval in Bagdad." Na een Amerikaanse inval in zijn huis maakt een Irakees midden in de nacht grapjes met één van de soldaten. De foto werd op 11 februari gemaakt door embedded AP-fotografe Anja Niedringhaus. Van dezelfde militaire actie heeft Niedringhaus ook foto's gemaakt waarop het ongemak en de angst afstraalt van de gezichten van vrouwen en kinderen. (zie onder). Maar de Volkskrant kiest tegenwoordig liever voor "positief nieuws". Een inval door zwaarbewapende mariniers is fijn! Dat u het maar even weet.



foto's Anja Niedringhaus
woensdag, februari 13, 2008
Zilveren Camera-foto dreunt na in VVD-kringen
In Eindhoven gingen de kandidaat-voorzitters van de VVD zaterdag voor het eerst in het openbaar met elkaar in debat. Eén van de vragen uit de zaal betrof de, soms lastige, VVD-ereleden. Men wilde weten hoe de kandidaten denken die in toom te kunnen houden en hoe ze ervoor kunnen zorgen dat de ereleden nooit meer uitgezakt, machteloos en nukkig op een foto (winnaar van de Zilveren Camera 2007, red.) in de krant terechtkomen. Kandidaat-voorzitter Onno Hoes: "Als we de partij vitaal krijgen, hebben de ereleden weer blije gezichten."

Foto Martijn Beekman

Foto Martijn Beekman
Volkskrant over 60 jaar Magnum in Stedelijk
Op de website van de Volkskrant is een artikel te lezen naar aanleiding van de tentoonstelling van 60 jaar Magnum-fotografie in het Stedelijk Museum te Amsterdam.
Lees Voorbij de mythe van Magnum.
Lees Voorbij de mythe van Magnum.
Zelf naar Uruzgan gaan levensgevaarlijk en onbetaalbaar
Kan een fotograaf die voor Defensie werkt een prijs voor fotojournalistiek krijgen? De gemoederen lopen hoog op, zo bleek ook tijdens een debat gisteren in Den Haag. Aanleiding voor de verhitte discussie is de commotie die halverwege januari ontstond omdat de jury van de Zilveren Camera een serie foto’s van Nederlandse soldaten in Uruzgan had genomineerd die gemaakt bleek te zijn door legerfotograaf Sjoerd Hilckmann.
Ook gisteravond bleken de meningen sterk verdeeld. Niemand kwam er helemaal uit waar ‘journalistieke onafhankelijkheid’ nu werkelijk voor staat. Want wat is bijvoorbeeld het verschil tussen de foto’s die een embedded fotojournalist maakt en de beelden die een fotograaf in dienst van Defensie schiet?
Fotojournalist Robert Knoth maakte in ieder geval duidelijk dat interessante beelden uit Uruzgan in beide gevallen moeilijk te realiseren zijn. "Ik ben gevraagd naar Uruzgan te gaan. Maar dan mocht ik maar even blijven. Daar heb je niks aan. Dan kan je misschien alleen een rondje rond de moskee fotograferen."
Knoth is niet te spreken over de serie van Hilckmann. "Deze foto’s waren overduidelijk voor Defensie gemaakt. Ik noem dat geen documentaire fotografie. Je ziet in die serie helemaal niets van de stress waar die jongens onder lijden. Maar wel een foto van een soldaat die een strip zit te lezen." Hij vond het onbegrijpelijk dat een veel betere serie foto's die fotojournalist Jeroen Kramer maakte van een Amerikaanse legereenheid niet genomineerd was.
Volgens Joop Veen, directeur voorlichting van het ministerie van Defensie, kunnen de media ervoor kiezen om een fotograaf mee te sturen met de troepen. Een andere optie is dat een journalist zelfstandig gaat met alle risico’s van dien. Knoth noemt als voorbeeld fotojournalist Arnold Karskens. "Hij is wel zelf naar Afghanistan gegaan. Maar dat is levensgevaarlijk en niet te betalen." Knoth vindt het 'stuitend’ dat geen enkele krant in Nederland een eigen fotograaf naar Uruzgan heeft gestuurd. Volgens hem wordt er op redacties te veel bezuinigd. "Maar wat ik nog veel erger vind, is dat er zelfs geen interesse meer bestaat voor een fotoreportage van Nederlanders uit Uruzgan. Als ik met een redactie bel krijg ik te horen: dat verhaal kunnen we niet kwijt. Dat getuigt van een enorm gebrek aan ambitie."
Bron: NRC Handelsblad.
Ook gisteravond bleken de meningen sterk verdeeld. Niemand kwam er helemaal uit waar ‘journalistieke onafhankelijkheid’ nu werkelijk voor staat. Want wat is bijvoorbeeld het verschil tussen de foto’s die een embedded fotojournalist maakt en de beelden die een fotograaf in dienst van Defensie schiet?
Fotojournalist Robert Knoth maakte in ieder geval duidelijk dat interessante beelden uit Uruzgan in beide gevallen moeilijk te realiseren zijn. "Ik ben gevraagd naar Uruzgan te gaan. Maar dan mocht ik maar even blijven. Daar heb je niks aan. Dan kan je misschien alleen een rondje rond de moskee fotograferen."
Knoth is niet te spreken over de serie van Hilckmann. "Deze foto’s waren overduidelijk voor Defensie gemaakt. Ik noem dat geen documentaire fotografie. Je ziet in die serie helemaal niets van de stress waar die jongens onder lijden. Maar wel een foto van een soldaat die een strip zit te lezen." Hij vond het onbegrijpelijk dat een veel betere serie foto's die fotojournalist Jeroen Kramer maakte van een Amerikaanse legereenheid niet genomineerd was.
Volgens Joop Veen, directeur voorlichting van het ministerie van Defensie, kunnen de media ervoor kiezen om een fotograaf mee te sturen met de troepen. Een andere optie is dat een journalist zelfstandig gaat met alle risico’s van dien. Knoth noemt als voorbeeld fotojournalist Arnold Karskens. "Hij is wel zelf naar Afghanistan gegaan. Maar dat is levensgevaarlijk en niet te betalen." Knoth vindt het 'stuitend’ dat geen enkele krant in Nederland een eigen fotograaf naar Uruzgan heeft gestuurd. Volgens hem wordt er op redacties te veel bezuinigd. "Maar wat ik nog veel erger vind, is dat er zelfs geen interesse meer bestaat voor een fotoreportage van Nederlanders uit Uruzgan. Als ik met een redactie bel krijg ik te horen: dat verhaal kunnen we niet kwijt. Dat getuigt van een enorm gebrek aan ambitie."
Bron: NRC Handelsblad.
Zilveren Camera volgens van Kooten en de Bie
World Press Photo volgens van Kooten en de Bie
dinsdag, februari 12, 2008
Nooit meer een Polaroid
Generaties wereldburgers kennen de Polaroid-foto's. Het gemak was groot van deze direct-klaar-fotografie, maar in het digitale tijdperk blijkt het principe achterhaald. De laatste drie fabrieken, waaronder de fabriek in Enschede, sluiten. Eigenlijk zijn de foto's zelden goed van kwaliteit, nog los van het feit dat die grote witte rand geen gezicht is. Toch zijn de Polaroid-foto's jarenlang heel populair geweest, bijvoorbeeld op feestjes en in restaurants. Je hebt direct een leuke herinnering aan een avond die nog niet eens voorbij is.
Lees meer bij de Wereldomroep.
Lees meer bij de Wereldomroep.
Nieuws van World Press Photo
Royal presence at Awards Days
The 2008 Awards Days will be held from 25 through 27 April. Our new patron, HRH Prince Constantijn of the Netherlands, has accepted the invitation to present this year's World Press Photo of the Year award. The patronage of Prince Constantijn, the youngest son of HM Queen Beatrix, underscores the Dutch roots of our organization. This year's Sem Presser Lecture, a regular part of the Awards Days program, will be presented by Magnum photographer Martin Parr from the UK.
Showcasing the power of visual storytelling
Ten essays by photographers from different countries, all of them former participants in our worldwide training programs, formed the starting point for a new World Press Photo book. The authors enjoyed great creative freedom for this assignment and the resulting publication is a showcase for the power of visual storytelling. Entitled World Press Photo: New Stories, it will be launched at the start of the Awards Days on Friday 25 April. On that occasion, photography expert Dave Clarke will present the results of his research on the impact that digitalization is having on global photojournalism and on the way the developing world is being portrayed in the press.
The 2008 Awards Days will be held from 25 through 27 April. Our new patron, HRH Prince Constantijn of the Netherlands, has accepted the invitation to present this year's World Press Photo of the Year award. The patronage of Prince Constantijn, the youngest son of HM Queen Beatrix, underscores the Dutch roots of our organization. This year's Sem Presser Lecture, a regular part of the Awards Days program, will be presented by Magnum photographer Martin Parr from the UK.
Showcasing the power of visual storytelling
Ten essays by photographers from different countries, all of them former participants in our worldwide training programs, formed the starting point for a new World Press Photo book. The authors enjoyed great creative freedom for this assignment and the resulting publication is a showcase for the power of visual storytelling. Entitled World Press Photo: New Stories, it will be launched at the start of the Awards Days on Friday 25 April. On that occasion, photography expert Dave Clarke will present the results of his research on the impact that digitalization is having on global photojournalism and on the way the developing world is being portrayed in the press.
maandag, februari 11, 2008
Voorlopig geen koper voor Getty Images
Getty Images haalde vorige maand het nieuws toen het zichzelf publiekelijk te koop zette. De verkoop van het fotoagentschap ter wereld lijkt nu echter van de baan. Het bedrijf vond geen kopers die significant meer boden dan de huidige beurswaarde van 1,6 miljard dollar. De aankondiging van de verkoop viel dan ook buitengewoon ongelukkig samen met de neergaande Americaanse economie die volgens sommige berichten zelfs op een recessie uitloopt. Vanwege de verslechterende kredietfaciliteiten kunnen investeringsmaatschappijen momenteel geen geld lenen voor een dergelijke grote overname.
Lees meer in de New York Times.
Lees meer in de New York Times.
Gary Knight helpt zijn nieuwe pupillen een handje
Als bestuursvoorzitter van VII Photo vroeg fotojournalist Gary Knight eind vorig jaar zeven fotojournalisten om toe te treden tot het nieuw op te richten VII Network.
Als voorzitter van de jury van World Press Photo kende Gary Knight vrijdag vier prijzen toe aan drie fotografen van VII Network.
Drie van de zeven, en dat uit een totaal van meer dan 5000 deelnemende fotojournalisten!
Alle zeven leden van VII Network zijn zeer getalenteerde fotografen, dat staat buiten kijf. Maar om drie net aangetrokken fotografen uit je eigen stal zo nadrukkelijk een steuntje in de rug te geven, waarvan één zelfs met twee prijzen, fotografen wier werk je de afgelopen maanden zo nadrukkelijk hebt gevolgd en waarmee je zo bekend bent, getuigd niet echt van het ingaan van een juryronde met een open en onbevooroordeelde instelling.
Als voorzitter van de jury van World Press Photo kende Gary Knight vrijdag vier prijzen toe aan drie fotografen van VII Network.
Drie van de zeven, en dat uit een totaal van meer dan 5000 deelnemende fotojournalisten!
Alle zeven leden van VII Network zijn zeer getalenteerde fotografen, dat staat buiten kijf. Maar om drie net aangetrokken fotografen uit je eigen stal zo nadrukkelijk een steuntje in de rug te geven, waarvan één zelfs met twee prijzen, fotografen wier werk je de afgelopen maanden zo nadrukkelijk hebt gevolgd en waarmee je zo bekend bent, getuigd niet echt van het ingaan van een juryronde met een open en onbevooroordeelde instelling.
De truc van Detrick
Veel mensen spraken hun bewondering uit over de foto van de Amerikaanse persfotograaf Chris Detrick waarmee hij de derde prijs in de categorie Sports Action Stories won bij World Press Photo. Zouden ze hem in de originele kleurenversie nog steeds even indrukwekkend vinden? En zo niet, wat zegt dat dan over het verschil in impact tussen kleurenfoto's en zwartwitfoto's? Is het dan toch zo dat "everything looks better in black and white"?


foto Chris Detrick, The Salt Lake Tribune


foto Chris Detrick, The Salt Lake Tribune
Prix de la Photographie, Paris (Px3): winnaars bekendgemaakt
The "Prix de la Photographie, Paris" (Px3) strives to promote the appreciation of photography, to discover emerging talent, and introduce photographers from around the world to the artistic community of Paris. Winning photographs from this competition are exhibited in a high-profile gallery in Paris and published in the high-quality, full-color Px3 Annual Book.
Judging was completed over several weeks by our distinguished jury of experts. Px3 asked each judge to use the same criteria when reviewing the photographs: originality, creativity, excellence of execution, and overall impact. The jury rated each entry and scores were then tallied to determine the top winners below.
1st Place: $3,000 cash prize recipient:
Stephanie Sinclair, The Bride Price
2nd Place: $2,000 cash prize recipient:
Juliana Beasley, Eyes of Salamanca
3rd Place: $1,000 cash prize recipient:
Marco Di Lauro, Chad Refugees
Judging was completed over several weeks by our distinguished jury of experts. Px3 asked each judge to use the same criteria when reviewing the photographs: originality, creativity, excellence of execution, and overall impact. The jury rated each entry and scores were then tallied to determine the top winners below.
1st Place: $3,000 cash prize recipient:
Stephanie Sinclair, The Bride Price
2nd Place: $2,000 cash prize recipient:
Juliana Beasley, Eyes of Salamanca
3rd Place: $1,000 cash prize recipient:
Marco Di Lauro, Chad Refugees
De vernieuwde Digital Journalist
Het online magazine over fotojournalistiek The Digital Journalist is voor het eerst verschenen met het aangekondigde opgefriste uiterlijk.
Deze maand ondermeer drie interessante verhalen uit de praktijk:
The Assassination of Benazir Bhutto
But when I heard a cheer erupt, I turned around, and there she was.
by John Moore
Witness to an Assassination
The dispersing crowd and thinning smoke revealed the hideous aftermath of the bomb.
by Adam Dean
CAR (Central African Republic): "A Land Abandoned"
With no electricity outside of the capital and virtually no paved roads, it is a land abandoned.
by Spencer Platt
Deze maand ondermeer drie interessante verhalen uit de praktijk:
The Assassination of Benazir Bhutto
But when I heard a cheer erupt, I turned around, and there she was.
by John Moore
Witness to an Assassination
The dispersing crowd and thinning smoke revealed the hideous aftermath of the bomb.
by Adam Dean
CAR (Central African Republic): "A Land Abandoned"
With no electricity outside of the capital and virtually no paved roads, it is a land abandoned.
by Spencer Platt
Tim Hetherington:"Fotojournalistiek teert teveel op het verleden"
In de Volkskrant vandaag een interview met World Press Photo-winnaar Tim Hetherington. Ach ach, een prijs gewonnen en meteen al een grote mond in zijn 15 minuten roem:
Tim Hetherington, vrijdag onderscheiden als winnaar van World Press Photo, geeft het interview vanuit zijn hotelbed in New York. Hij is net wakker. De 37-jarige Engelse freelance fotograaf heeft er dertig uur vliegen opzitten. Vanuit Palau in de Stille Zuidzee hopte hij via Honolulu en Houston naar New York. Daar ondergaat hij revalidatie. Hij brak zijn enkel bij een misstap in Afghanistan terwijl hij een Amerikaanse peloton volgde. Tijdens deze reis maakte Tim Hetherington de World Press Photo 2007.
De foto, die deel uitmaakt van een serie over de alledaagse narigheid van de War on Terror, ademt een undergroundsfeer, een onscherp beeld van een uitgeputte Amerikaanse soldaat, in een duistere bunker. Technisch geen mooie foto.
‘Ik heb niets met de traditionele, esthetische fotografie. Ik ben een verteller van politieke verhalen. Mijn belangrijkste doel is communiceren met het publiek. Het feit dat ik World Press heb gewonnen, betekent dat de foto wordt begrepen. Hij zou in elke oorlog kunnen zijn gemaakt – Korea, Vietnam, Irak.’
Maar een echte nieuwsfoto is het niet.
‘Nee, meestal winnen foto’s die het nieuws samenvatten. Ik ben meer een verhalenverteller. Die ene foto interesseert me eigenlijk niet, ik ben geïnteresseerd in het hele, gecompliceerde verhaal. Wat ik heb gedaan, was niet spectaculair. Ik heb die soldaten met tussenpozen een aantal weken gevolgd – iets waar nieuwsfotografen meestal geen tijd voor hebben.’
U neemt, gezien uw werk, behoorlijke risico’s om uw verhalen te vertellen. Bent u idealist?
‘Dan zou ik mijn foto’s misschien in zwart-wit maken, en publiceren in een klein kunstblad. Mijn reportage stond in Vanity Fair, met een miljoen lezers. Ik maakte over hetzelfde peloton een videodocumentaire voor ABC, die door 22 miljoen Amerikanen is bekeken. Daar doe ik het voor. Ik ben een betrokken professional.’
Veel fotografen die de opdracht krijgen om naast foto’s ook video’s te maken, hebben daar grote moeite mee.
‘In de fotojournalistiek wordt te veel op het verleden geteerd. Fotojournalisten hunkeren naar de invloed die ze ooit hadden. Ze moeten vooruit kijken, naar de nieuwe mogelijkheden die internet en televisie bieden. Het journalistieke verhaal staat voorop, en het is een feit dat sommige verhalen zich nu eenmaal beter laten vertellen met bewegend beeld en geluid dan in fotografie.’
Tim Hetherington, vrijdag onderscheiden als winnaar van World Press Photo, geeft het interview vanuit zijn hotelbed in New York. Hij is net wakker. De 37-jarige Engelse freelance fotograaf heeft er dertig uur vliegen opzitten. Vanuit Palau in de Stille Zuidzee hopte hij via Honolulu en Houston naar New York. Daar ondergaat hij revalidatie. Hij brak zijn enkel bij een misstap in Afghanistan terwijl hij een Amerikaanse peloton volgde. Tijdens deze reis maakte Tim Hetherington de World Press Photo 2007.
De foto, die deel uitmaakt van een serie over de alledaagse narigheid van de War on Terror, ademt een undergroundsfeer, een onscherp beeld van een uitgeputte Amerikaanse soldaat, in een duistere bunker. Technisch geen mooie foto.
‘Ik heb niets met de traditionele, esthetische fotografie. Ik ben een verteller van politieke verhalen. Mijn belangrijkste doel is communiceren met het publiek. Het feit dat ik World Press heb gewonnen, betekent dat de foto wordt begrepen. Hij zou in elke oorlog kunnen zijn gemaakt – Korea, Vietnam, Irak.’
Maar een echte nieuwsfoto is het niet.
‘Nee, meestal winnen foto’s die het nieuws samenvatten. Ik ben meer een verhalenverteller. Die ene foto interesseert me eigenlijk niet, ik ben geïnteresseerd in het hele, gecompliceerde verhaal. Wat ik heb gedaan, was niet spectaculair. Ik heb die soldaten met tussenpozen een aantal weken gevolgd – iets waar nieuwsfotografen meestal geen tijd voor hebben.’
U neemt, gezien uw werk, behoorlijke risico’s om uw verhalen te vertellen. Bent u idealist?
‘Dan zou ik mijn foto’s misschien in zwart-wit maken, en publiceren in een klein kunstblad. Mijn reportage stond in Vanity Fair, met een miljoen lezers. Ik maakte over hetzelfde peloton een videodocumentaire voor ABC, die door 22 miljoen Amerikanen is bekeken. Daar doe ik het voor. Ik ben een betrokken professional.’
Veel fotografen die de opdracht krijgen om naast foto’s ook video’s te maken, hebben daar grote moeite mee.
‘In de fotojournalistiek wordt te veel op het verleden geteerd. Fotojournalisten hunkeren naar de invloed die ze ooit hadden. Ze moeten vooruit kijken, naar de nieuwe mogelijkheden die internet en televisie bieden. Het journalistieke verhaal staat voorop, en het is een feit dat sommige verhalen zich nu eenmaal beter laten vertellen met bewegend beeld en geluid dan in fotografie.’
zondag, februari 10, 2008
Rijksmuseum verwerft foto's Paul Huf
Het Rijksmuseum heeft 63 zwart-wit en kleurenfoto’s aangekocht die Paul Huf (1924 - 2002) maakte tussen 1941 en 1985.
Paul Huf was jarenlang 'het boegbeeld' van de Nederlandse fotografie. Hij begon in 1946 als fotograaf bij het toneelgezelschap Comedia. In de jaren vijftig werd Huf bekend doordat hij Koningin Juliana en Prins Bernhard portretteerde. Ook de foto's in de reclamecampagne Vakmanschap is Meesterschap van het biermerk Grolsch waren van zijn hand.
De foto’s, tot voor kort in het bezit van de weduwe Huf, tonen vele prominente Nederlanders, zoals Joop Den Uyl, Willem Drees, Johan Cruijff, Wim Sonneveld, Mies Bouman, Sonja Barend, Ellen Vogel, Boudewijn de Groot, Ramses Shaffy, Conny Stuart, Jasperina de Jong, Remco Campert, Maarten 't Hart en Boudewijn Büch. Zij werden in de loop der decennia geportretteerd in onder meer de beroemde studio van Huf. Of, zoals koningin Juliana, zittend op het grasveld voor Soestdijk.
Het werk is verworven in het kader van de nieuwe opstelling van het museum. Na heropening van het hoofdgebouw zal de presentatie van kunst en geschiedenis in de vaste opstelling doorlopen tot in het heden.
Paul Huf was jarenlang 'het boegbeeld' van de Nederlandse fotografie. Hij begon in 1946 als fotograaf bij het toneelgezelschap Comedia. In de jaren vijftig werd Huf bekend doordat hij Koningin Juliana en Prins Bernhard portretteerde. Ook de foto's in de reclamecampagne Vakmanschap is Meesterschap van het biermerk Grolsch waren van zijn hand.
De foto’s, tot voor kort in het bezit van de weduwe Huf, tonen vele prominente Nederlanders, zoals Joop Den Uyl, Willem Drees, Johan Cruijff, Wim Sonneveld, Mies Bouman, Sonja Barend, Ellen Vogel, Boudewijn de Groot, Ramses Shaffy, Conny Stuart, Jasperina de Jong, Remco Campert, Maarten 't Hart en Boudewijn Büch. Zij werden in de loop der decennia geportretteerd in onder meer de beroemde studio van Huf. Of, zoals koningin Juliana, zittend op het grasveld voor Soestdijk.
Het werk is verworven in het kader van de nieuwe opstelling van het museum. Na heropening van het hoofdgebouw zal de presentatie van kunst en geschiedenis in de vaste opstelling doorlopen tot in het heden.